GEÇİYORSA YILLAR DELİCE !

Arkadaşım, dostum, danışmanım, ecdadım BABAM! Büyüklük etmeden büyük olmayı, küçülmeden küçükle bir olmayı bilen babam neredesin? Bahçeyle güreşmesine, çayını içerken bardağı okşamasına, sigarasından çektiği dumanı keyifle içine çekmesine, rakı masasında neşeyle muhabbet edişine hayran olduğum neredesin? 30 yıl oldu yoksun. Yokluğunla çok daha fazla doldun yüreğime. Yüreğimle ciğerimin kesiştiği yerde incecik bir sızıyla saplandın bağrıma hançer gibi. Bana miras bıraktığın muhabbetin, sevgin, saygın, bağrımdaki sızın ben ölene kadar benimle. Artık yan yanasınız. Tıpkı yüreğimdeki yeriniz gibi yan yana. Bağır sızım babam, Can yaram annem, hasretle kavuştuğunuz yerde hasretim oldunuz. Babaannemin kucağındaki yavruları. Sizi özlüyorum. Hasretimi büyüten her geçen gün size kavuşacağım güne yetiştiriyor beni. Bekleyin geliyorum.
Ektiğin çiçek açarken duydun mu hışırtısını,
Karanlıktayken gördün mü ışığın parıltısını,
Kana kana içtin mi ailenin sıcacık sevgilerini,
O zaman asla mutlu olmadım deme…
İmdat dediğinde duyan var mıydı kalbiyle,
Ummadığında yanında mıydı tüm benliğiyle,
Yüreğinle bak etrafın dolu mu sevgiyle,
O zaman asla yalnızım deme…
Akıyorsa zaman sessizce,
Geçiyorsa yıllar delice,
Varsa biri yürüyen seninle,
O zaman asla yaşlanıyorum deme…
Belliyse yokluğun, Dolmadıysa yerin,
Mezarının başında varsa gözyaşlarıyla dikilen,
Unutulmadıysan, varsa adını sayıklayan,
Asla öldüm deme,
Yaşıyorsundur seni yaşayanlarla…

Ayhan Çalık