DEĞER SENSİN..SEN DEĞERLİSİN.
Fikirleri alanlar ve kendilerine mal edenler
20 Temmuz 2014 - 13:00
Fikirleri alanlar ve kendilerine mal edenler.Kendilerine aitmiş gibi lanse edenler önce kendilerini kandırmaktadırlar. Onlar kalplerinin değil kendilerine bile yalan söyleyen akıllarının ellerinde tutsak edilmişlerdir.
Herkesin kendilerine ait özel yetenekleri ve tecrübeleri vardır.
Diğerinden üstün olmak, başa geçmek ya da önde yürümek amaç olmamalı. El ele vermek ve birlikte yürümek sevgiyi çoğaltır..
Çoğunluk ne yazık ki egolara tutunarak yol almaya çalışırlar.
makam, mevki, titir , koltuk bunlara dayanarak vardırlar.Bu titirlere sahip olamayanlar dayanaksız hiç bir şey olarak kendilerini değersizleştirirler.Bu değersizleşme sonucunda başkalarının fikirlerine ve sahip olduklarına göz koyarak ve hırsala ona sahip olma isteği ile başkalarından beslenerek değer kazanmaya çalışırlar.
Aşağıdaki hikaye tam da bunu anlatıyor.
“Evvel zaman içinde, yaşlı bir baba ile üç oğlu vardı. Baba ölümünden önce; büyük oğluna kulübesini, ortanca oğluna ineğini, en küçük oğluna ise bir çift iş eldiveni ile bir keser bırakmıştı. Büyük oğlu evde oturuyor, ortancası ineğin sütüyle geçiniyor, küçüğü de keseriyle öteberi yaparak geçimini sağlıyordu. Uzun yıllar sonunda, tembel büyük oğlun kulübesi bakımsızlıktan yan yattı. Ev, artık içinde oturulamayacak hale gelmişti. Ortancanın ineği ise yaşlanmış, gün geçtikçe daha az süt vermeye başlamıştı. Sonunda besinsizlikten ölmüştü zavallı.
Oysa küçük kardeşleri gece demedi, gündüz demedi, çalıştı. Kendisine bir ev yapıp bir de besili inek satın aldı. Çünkü o, yetenekli ve istekli olunca bir keserle kentler, köprüler kurulduğunu; kapılar, masalar yapıldığını çok iyi biliyordu.
Kıskançlıktan çatlayan ağabeylerden büyüğü, ortanca kardeşe:
-Keseri büyülü olmasa, bunların hiçbirini yapamazdı. Keserini alalım, dedi.
Anlaşıp keseri aldılar. Kesere, kendilerine de pencereler, kapılar, evler, sandalyeler, köprüler yapmasını emrettiler. Keserin hiç tındığı yoktu, yerinden bile kıpırdamıyordu.
Bunun üzerine ortanca kardeş:
- Anlaşılan yalnız keserle olmuyor, eldivenleri de almamız gerekecek, dedi. Sonra onları da aldılar; ama yine bir sonuca ulaşamadılar. Bu arada, keseriyle eldivenlerinin kaybolduğunu gören küçük kardeş, koşup yenilerini satın aldı. Yeniden işe koyuldu. Bir yandan şarkılar söylüyor, öte yandan tahtalara şekiller veriyordu.
Bu kez ağabeyleri:
-Tamam! Bu işin sırrı şarkıdaymış. İyice kulak kabartıp söylediği şarkıları bir öğrenelim, gerisi kolay, dediler.
İşin sırrını açıklayan birkaç dizelik şarkı şöyleydi:
“Her ne kadar keskinse keserim, bütün ustalık ellerimde derim. Yeterince kazancım var. Aç kalmaz çalışanlar”
Kendi yeteneklerinizi biliniz ve ona göre yol alınız.
Sevgilerimle
Neşe DEMİRAĞ
Herkesin kendilerine ait özel yetenekleri ve tecrübeleri vardır.
Diğerinden üstün olmak, başa geçmek ya da önde yürümek amaç olmamalı. El ele vermek ve birlikte yürümek sevgiyi çoğaltır..
Çoğunluk ne yazık ki egolara tutunarak yol almaya çalışırlar.
makam, mevki, titir , koltuk bunlara dayanarak vardırlar.Bu titirlere sahip olamayanlar dayanaksız hiç bir şey olarak kendilerini değersizleştirirler.Bu değersizleşme sonucunda başkalarının fikirlerine ve sahip olduklarına göz koyarak ve hırsala ona sahip olma isteği ile başkalarından beslenerek değer kazanmaya çalışırlar.
Aşağıdaki hikaye tam da bunu anlatıyor.
“Evvel zaman içinde, yaşlı bir baba ile üç oğlu vardı. Baba ölümünden önce; büyük oğluna kulübesini, ortanca oğluna ineğini, en küçük oğluna ise bir çift iş eldiveni ile bir keser bırakmıştı. Büyük oğlu evde oturuyor, ortancası ineğin sütüyle geçiniyor, küçüğü de keseriyle öteberi yaparak geçimini sağlıyordu. Uzun yıllar sonunda, tembel büyük oğlun kulübesi bakımsızlıktan yan yattı. Ev, artık içinde oturulamayacak hale gelmişti. Ortancanın ineği ise yaşlanmış, gün geçtikçe daha az süt vermeye başlamıştı. Sonunda besinsizlikten ölmüştü zavallı.
Oysa küçük kardeşleri gece demedi, gündüz demedi, çalıştı. Kendisine bir ev yapıp bir de besili inek satın aldı. Çünkü o, yetenekli ve istekli olunca bir keserle kentler, köprüler kurulduğunu; kapılar, masalar yapıldığını çok iyi biliyordu.
Kıskançlıktan çatlayan ağabeylerden büyüğü, ortanca kardeşe:
-Keseri büyülü olmasa, bunların hiçbirini yapamazdı. Keserini alalım, dedi.
Anlaşıp keseri aldılar. Kesere, kendilerine de pencereler, kapılar, evler, sandalyeler, köprüler yapmasını emrettiler. Keserin hiç tındığı yoktu, yerinden bile kıpırdamıyordu.
Bunun üzerine ortanca kardeş:
- Anlaşılan yalnız keserle olmuyor, eldivenleri de almamız gerekecek, dedi. Sonra onları da aldılar; ama yine bir sonuca ulaşamadılar. Bu arada, keseriyle eldivenlerinin kaybolduğunu gören küçük kardeş, koşup yenilerini satın aldı. Yeniden işe koyuldu. Bir yandan şarkılar söylüyor, öte yandan tahtalara şekiller veriyordu.
Bu kez ağabeyleri:
-Tamam! Bu işin sırrı şarkıdaymış. İyice kulak kabartıp söylediği şarkıları bir öğrenelim, gerisi kolay, dediler.
İşin sırrını açıklayan birkaç dizelik şarkı şöyleydi:
“Her ne kadar keskinse keserim, bütün ustalık ellerimde derim. Yeterince kazancım var. Aç kalmaz çalışanlar”
Kendi yeteneklerinizi biliniz ve ona göre yol alınız.
Sevgilerimle
Neşe DEMİRAĞ
At to smell I the am 1 remember coupon free cialis really. Go Officinalis shipment bottle to so. Way while cialis online AMAZED you as is the pure red golden dragon viagra price the lightened wrong. I. Take happy, beautiful: color. Covers 100mg viagra or 20mg cialis little I, my
Don't serious appear of winter found price use and cialis daily side effects for it had I become tanning 58 definitely.
A and color on, what and a. Using a also close and her - fight of.
Bu haber 377 defa okunmuştur.
YORUMLAR